سرد کردن در فوتبال

عمل سردکردن هنوز به عنوان یک ضرورت در بین بسیاری از بازیکنان درک نشده است.درپایان یک مسابقه جائی که بازیکن مجبور بوده است آخرین ذخایر انرژی خود را مصرف کند در آن صورت سخت است که عمل سرد کردن را انجام دهد اما عمل سرد کردن باید به صورت عادتی شود که پس از تمرین و مسابقه صورت پذیرد. عمل سردکردن مشابه با آنچه در گرم کردن وجود دارد می تواند هم فعال و هم غیر فعال باشد.

نقطه نظرات فیزیولژیک در مورد سرد کردن

تغییرات فیزیولژیکی که بر اثر سرد کردن در بدن حاصل می شود عبارتند از :

 ـ درجه حرارات بدن به آرامی به سطح معمول خود برمی گردد،به طوری که قلب و سیستم گردش خون را به آرامی به حالت اولیه بازمی گردد.

ـ تخلیه محصولات اسیدی و مواد حاصل از متابولیک سلولهای عضلانی به سرعت صورت می گیرد.

ـ طول و تنش عضله به سرعت به حالت اولیه برمیگردد.

ـ زمان بازسازی پس از تمرین کاهش یافته ، این نظریه خصوصا برای تیمهای حرفه ای فوتبال بسیار مهم است.

ـ مایع درونی مفاصل می تواند به سهولت به وسیله بافتها جذب شود این موضوع اهمیت ویژه ای برای جلوگیری از صدمه به مفصل خواهد داشت.

ـ پس از سرد کردن بازیکنان احساس می کنند در سلامت آنها بهبودی زیادی حاصل شده .سرد کردن فعال پس از تمرین یا یک مسابقه شامل دویدن آرام با شدت پائین و حرکات کششی می باشد اثر سرد کردن فعال توام با ماساژو حمام های آب گرم تاثیرات قابل ملاحضه ای را به همراه خواهد داشت.

ـ هنگامی که عمل سرد کردن پایان می یابد بازیکن احساس سلامت و تندرستی می کند و به وسیله آن پتانسیل و انرژی بیشتری دست می آورد.